We liggen lekker te slapen als de deurbel gaat. Ik ren het bed
uit om te kijken wie het grappig vindt om ons om half zes ’s ochtends wakker te maken. Het is de dopingcontroleur, dus ik roep Joost. Het is elke keer dezelfde man die langs alle topsporters moet. Van Groningen tot Limburg, hij komt bij alle Nederlandse topsporters thuis. Ik zet een groot glas water en een kop thee neer om het proces voor Joost te versnellen.

Het is altijd leuk om te horen wat de controleur allemaal heeft meemaakt. Om fraude te voorkomen mag hij de topsporter niet uit het oog verliezen, en bij een judoka heeft het wel eens elf uur geduurd voordat die in het potje kon plassen. De man staat zelfs met de toiletdeur open te wachten, want er was een keer een wielrenner die een zakje dopingvrije plas via een buisje in het potje liet lopen.

De Olympische dopingtest betreft alleen het controleren van urine, maar de Europese Tour gaat sinds 2019 een stapje verder: buiten de standaard urinetesten zijn er nu ook bloedtesten. Als topsporter moet je niet alleen op het gebruik van medicijnen letten, maar eigenlijk op alles wat je in je lichaam stopt. In het buitenland worden er soms medicijnen in vlees gespoten die voor topsporters op de dopinglijst staan. Ook als Joost bijvoorbeeld een wortelkanaalbehandeling of cortisone-injectie krijgt, moet hij dit altijd meteen doorgeven aan de Tour. En wist je dat er in sommige haargroeimiddelen finasteride zit (een testosteronremmend middel, red.). Dit kan je zomaar een positieve dopingtest opleveren. Dus het is altijd opletten geblazen.

Deze thuiscontrole staat los van de Europese Tour waar Joost ongeveer vier keer per jaar tijdens toernooien wordt getest. Deze testen komen vanaf de NOC NSF of de NGF. Sinds 2016 is golf een Olympische sport, waardoor de testen die thuis worden uitgevoerd onder de World Anti Doping Agency.

Share: